Er zijn meer dan 550 soorten reptielen die tot de familie van agamiden behoren en algemeen bekend staan als “drakenhagedissen”.
Agamids zijn een familie van hagedissen die voorkomen in Afrika, Azië, Australië, en een paar in Zuid-Europa.
These animals are often called dragon lizards or just dragons. But becaus there are so many different species of agamids, they vary greatly in size, vorm, en kleur.
Kenmerken van drakenhagedissen
Drakenhagedissen hebben meestal geschubde lichamen, goed ontwikkelde benen, en een matig lange staart.
De gemiddelde lichaamsgrootte varieert van 10 tot 15 cm (4 tot 6 inches), en de staart is 20 tot 30 cm (8 tot 12 inches) lang, hoewel de familie sterk varieert.
The largest species of “dragon” lizard, de Komodovaraan, kan opgroeien tot 10 voeten!
Ze hebben goed ontwikkelde ledematen en sterke staarten, en hun uiterlijk is zeer divers, variërend van felgekleurd tot zwaar doornig.
Drakenhagedissen zijn doorgaans overdag en visueel georiënteerd, met goed zicht en het vermogen om onderscheid te maken tussen kleuren in het visuele spectrum, evenals in ultraviolet.
Hier zijn enkele van de meest voorkomende fysieke kenmerken van agamiden:
- Schubben: Agamiden hebben een schilferige huid die doorgaans glad of enigszins ruw is. De schalen kunnen in verschillende patronen worden gerangschikt, en sommige soorten hebben schubben die gekield of stekelig zijn. De schubben helpen het lichaam van de hagedis te beschermen tegen verwondingen en tegen zonnestralen.
- Tanden: Agamiden hebben acrodontanden, wat betekent dat hun tanden aan de randen van hun kaken zijn bevestigd in plaats van in kassen. Dit type tanden komt veel voor bij hagedissen en slangen. De tanden helpen de hagedis zijn prooi vast te pakken en te verscheuren.
- Ogen: Agamids hebben een goed zicht en kunnen in kleur zien. Ze hebben ook een derde ooglid dat hun ogen kan beschermen tegen stof en vuil. Het derde ooglid is een transparant membraan dat het oog bedekt wanneer de hagedis knippert.
- Staart: Agamids hebben een lange staart die ze kunnen gebruiken voor hun evenwicht, klimmen, en het opslaan van vet. De staart kan ook worden gebruikt als zweep om roofdieren af te schrikken.
- Benen: Agamids hebben goed ontwikkelde benen waardoor ze snel en gemakkelijk kunnen bewegen. De poten worden ook gebruikt voor klimmen en graven.
Naast deze fysieke kenmerken, agamids hebben ook een aantal andere aanpassingen die hen helpen te overleven in hun omgeving.
Bijvoorbeeld, sommige soorten hebben het vermogen om van kleur te veranderen om zichzelf te camoufleren tegen roofdieren.
Anderen hebben het vermogen om gif te produceren of een kleverige substantie naar roofdieren te spugen, as in the case of monitor lizards.
De fysieke kenmerken van agamiden variëren afhankelijk van de soort. Bijvoorbeeld, de grootte van de schubben, de vorm van het hoofd, en de lengte van de staart kan allemaal variëren van soort tot soort.
Dat gezegd hebbende, de hierboven beschreven fysieke basiskenmerken zijn gemeenschappelijk voor alle agamiden.
Soorten drakenhagedissen
Enkele van de meest voorkomende agamiden zijn onder meer:
Frilled hagedis (Chlamydosaurus kingii)
Veelvoorkomende namen: Frilled hagedis, Hagedis met rucheshals, Gefranjerde draak
Soort: C. cadeau
Habitat: Australië en Nieuw-Guinea
Staat van instandhouding: Minste zorg
De franjehagedis is een grote hagedis die voorkomt in Australië en Nieuw-Guinea. Het staat bekend om zijn grote, hals met ruches die hij kan uitzetten om roofdieren af te schrikken.
De kraag bestaat uit verschillende rijen stekels die aan de nek van de hagedis zijn bevestigd.
Wanneer de hagedis wordt bedreigd, het zal de kraag uitzetten en een sissend geluid maken. Door de franje lijkt de hagedis groter en dreigender, wat vaak roofdieren afschrikt.
Frilled hagedissen staan ook bekend om hun vermogen om van kleur te veranderen. Ze kunnen veranderen van bruin naar groen naar geel om op te gaan in hun omgeving. Dit helpt hen zich te verbergen voor roofdieren en hun prooi in een hinderlaag te lokken.
Frilled hagedissen zijn alleseters en eten een verscheidenheid aan insecten, spinnen, hagedissen, en kleine zoogdieren. Het is ook bekend dat ze groenten en fruit eten.
Frilled hagedissen zijn solitaire dieren en komen alleen samen om te paren. Het vrouwtje legt een legsel van 10-20 eieren, die na ongeveer uitkomen 2 maanden.
Franjehagedissen zijn populaire huisdieren en relatief gemakkelijk te verzorgen. Ze hebben warmte nodig, vochtige omgeving en een dieet van insecten, fruit, en groenten.
Water draak (Physignathus)
Veelvoorkomende namen: Water draak, Chinese waterdraak, Australische waterdraak, Noordelijke waterdraak
Soort: Physignathus
Habitat: Natte habitats in Australië, Nieuw-Guinea, en Indonesië
Staat van instandhouding: Minste zorg
Waterdraken zijn een geslacht van hagedissen dat voorkomt in Australië, Nieuw-Guinea, en Indonesië.
Het zijn uitstekende zwemmers en duikers, en ze kunnen zelfs hun adem maximaal inhouden 30 minuten.
Zoals de naam al doet vermoeden, Waterdraken worden meestal aangetroffen in natte habitats, zoals regenwouden, moerassen, en rivieren.
Waterdraken zijn middelgrote hagedissen, waarbij volwassenen doorgaans in de buurt komen 2 voet lang. Ze hebben lang, slanke lichamen en krachtige ledematen. Hun huid is glad en glanzend, en het is vaak felgekleurd.
Waterdraken zijn carnivoren en eten een verscheidenheid aan waterdieren, zoals vis, kikkers, en insecten. Ze eten ook kleine zoogdieren en vogels.
Waterdraken zijn solitaire dieren en komen alleen samen om te paren. Het vrouwtje legt een legsel van 10-20 eieren, die na ongeveer uitkomen 2 maanden.
Waterdraken zijn populaire huisdieren en relatief gemakkelijk te verzorgen. Ze hebben een grote tank met veel water nodig, en een dieet van levende vis, kikkers, en insecten.
Stekelstaarthagedis (Uromastyx)
Veelvoorkomende namen: Stekelstaarthagedis, Egyptische stekelstaarthagedis, Stekelstaartagama, Damaraland-stekelstaarthagedis
Soort: Uromastyx
Habitat: Droge habitats in Afrika, Azië, en het Midden-Oosten
Staat van instandhouding: Minste zorg
Stekelstaarthagedissen zijn een geslacht van hagedissen dat voorkomt in Afrika, Azië, en het Midden-Oosten. Ze staan bekend om hun stekelige staarten die ze gebruiken om zichzelf te verdedigen tegen roofdieren.
Doornstaarthagedissen worden doorgaans aangetroffen in droge habitats, zoals woestijnen en graslanden.
Stekelstaarthagedissen zijn middelgrote hagedissen, waarbij volwassenen doorgaans in de buurt komen 2 voet lang. Ze hebben lang, slanke lichamen en krachtige ledematen. Hun huid is bedekt met kleine stekels, wat hen helpt te beschermen tegen roofdieren.
Stekelstaarthagedissen zijn herbivoren en eten een verscheidenheid aan planten, zoals grassen, bladeren, en bloemen. Ze eten ook insecten en kleine zoogdieren.
Stekelstaarthagedissen zijn solitaire dieren en komen alleen samen om te paren. Het vrouwtje legt een legsel van 10-20 eieren, die na ongeveer uitkomen 2 maanden.
Stekelstaarthagedissen zijn populaire huisdieren en zijn relatief gemakkelijk te verzorgen. Ze hebben een grote tank nodig met veel zand en rotsen, en een dieet van levende planten en insecten.
Bebaarde draak (Pogona vitticeps)
Veelvoorkomende namen: Bebaarde draak, Baardje
Soort: Pogona vitticeps
Habitat: Australië
Staat van instandhouding: Minste zorg
De baardagaam is een populaire hagedis die voorkomt in Australië. Het staat bekend om zijn kenmerkende baard, die hij kan opblazen om er dreigender uit te zien.
De “baard” bestaat uit schubben die zich op de keel van de draak bevinden. Wanneer de draak wordt bedreigd, het zal de baard opblazen en een sissend geluid maken.
Door de baard lijkt de draak groter en dreigender, wat vaak roofdieren afschrikt.
Baardagamen staan ook bekend om hun vermogen om van kleur te veranderen. Ze kunnen veranderen van bruin naar groen naar geel om op te gaan in hun omgeving. Dit helpt hen zich te verbergen voor roofdieren en hun prooi in een hinderlaag te lokken.
Baardagamen zijn alleseters en eten een verscheidenheid aan insecten, spinnen, hagedissen, en kleine zoogdieren. Het is ook bekend dat ze groenten en fruit eten.
Baardagamen zijn solitaire dieren en komen alleen samen om te paren. Het vrouwtje legt een legsel van 10-20 eieren, die na ongeveer uitkomen 2 maanden.
Baardagamen zijn relatief gemakkelijk te verzorgen en het zijn populaire huisdieren. Ze hebben een grote tank nodig met veel UVB-licht, en een dieet van insecten, fruit, en groenten.
Komodovaraan (Varanus komodoensis)
Veelvoorkomende namen: Komodovaraan, Komodo-monitor
Soort: Varanus komodoensis
Habitat: Indonesië
Staat van instandhouding: Bedreigd
De Komodovaraan is de grootste hagedis ter wereld. This giant monitor lizard can grow up to 10 meter lang en weegt tot 300 ponden.
Komodovaranen komen voor in Indonesië, op de eilanden Komodo, Rinca, Flores, en Gili Motang.
Komodo dragons are carnivores and actively prey on deer, varkens, en andere grote dieren. Ze eten ook kleinere dieren, zoals vogels, slangen, en hagedissen.
Komodo dragons are apex predators equipped with venomous glands and an extremely powerful bite and they are known to be able to kill humans.
Komodovaranen zijn solitaire dieren en komen alleen samen om te paren. Het vrouwtje legt een legsel van 20-30 eieren, die na ongeveer uitkomen 8 maanden.
Komodovaranen zijn een bedreigde diersoort en worden door de wet beschermd. Er wordt gedacht dat dit slechts ongeveer is 5,000 Komodovaranen zijn in het wild achtergelaten.
Vliegende draak (Draco)
Veelvoorkomende namen: Vliegende draak, Zwevende hagedis
Soort: Draco
Habitat: Zuidoost-Azië en India
Staat van instandhouding: Minste zorg
Flying dragons are a truly unique genus of lizards that can glide through the air – much like actual dragons!
These reptiles have elongated ribs covered in skin, die een vleugelachtige structuur vormt, een patagium genaamd. Vliegende draken zijn te vinden in Zuidoost-Azië en India.
Het zijn boominsecteneters, wat betekent dat ze het grootste deel van hun tijd in bomen doorbrengen en insecten eten.
Vliegende draken zijn meestal kleine hagedissen, met een totale lengte van ca 20 centimeter (7.9 inches), inclusief de staart.
Mannetjes zijn doorgaans groter dan vrouwtjes en hebben helderder gekleurde patagia.
Vliegende draken zijn goede klimmers en kunnen zich snel door bomen bewegen. Ze leggen eieren in boomholten of onder rottende boomstammen.
Flying dragons are not endangered yet, maar hun populaties worden bedreigd door verlies van leefgebied en ontbossing.
Vliegende draken gebruiken hun patagia om van boom naar boom te zweven, of om te ontsnappen aan roofdieren.
Ze kunnen naar boven glijden 60 meter (200 voeten) in één enkele glijbaan, alleen verliezen 10 meter (33 voeten) in hoogte.
Oorloze draak (Tympanocryptis)
Veelvoorkomende namen: Oorloze draak
Soort: Tympanocryptis
Habitat: Australië
Staat van instandhouding: Minste zorg
Orenloze draken zijn een geslacht van agamidhagedissen die voorkomen in Australië. Ze worden gekenmerkt door de afwezigheid van een externe oorstructuur.
Orenloze draken zijn kleine hagedissen, meestal met een totale lengte van ongeveer 20 centimeter (7.9 inches), inclusief de staart.
Ze hebben een verscheidenheid aan kleuren en patronen, maar ze zijn allemaal gecamoufleerd om op te gaan in hun omgeving.
Enkele voorbeelden van oorloze draken zijn onder meer::
- Eyrean oorloze draak (Tympanocryptis tetraporophora – op foto)
- Gibber oorloze draak (Tympanocryptis intima)
- Canberra oorloze draak (Tympanocryptis lineata)
- Monaro oorloze draak (Tympanocryptis osbornei)
- Victoriaanse oorloze draak (Tympanocryptis pinguicolla)
- Bathurst oorloze draak (Tympanocryptis mccartneyi)
Orenloze draken zijn te vinden in verschillende habitats, inclusief woestijnen, bossen, en graslanden. Het zijn nachtelijke hagedissen en brengen het grootste deel van hun tijd door onder rotsen of in holen. Draken zonder oren komen 's nachts tevoorschijn om zich te voeden met insecten en andere ongewervelde dieren.
Draken zonder oren vormen een belangrijk onderdeel van het Australische ecosysteem. Ze helpen populaties insecten en andere ongewervelde dieren onder controle te houden. Orenloze draken zijn ook een voedselbron voor andere dieren, zoals slangen en vogels.
Veelgestelde vragen over Drakenhagedissen
Wat zijn drakenhagedissen?
Draak hagedissen, ook wel agamiden genoemd, zijn een familie van hagedissen die voorkomen in Afrika, Azië, Australië, en een paar in Zuid-Europa.
Ze worden gekenmerkt door hun schilferige huid, goed ontwikkelde benen, en een matig lange staart.
Drakenhagedissen variëren enorm in grootte, vorm, en kleur.
Kan ik een drakenhagedis als huisdier houden??
Ja, sommige drakenhagedissen kunnen als huisdier worden gehouden, maar het is belangrijk om je onderzoek te doen voordat je er een aanschaft.
Drakenhagedissen vereisen een verscheidenheid aan zorg, inclusief een goed dieet, een geschikte behuizing, en regelmatige veterinaire controles.
Enkele veel voorkomende drakenhagedissen die als huisdier worden gehouden, zijn onder meer: baardagamen, uromastyx hagedissen, en waterdraken. Komodovaranen kunnen niet als huisdier gehouden worden.
Waarom worden ze drakenhagedissen genoemd??
Drakenhagedissen worden drakenhagedissen genoemd omdat ze veel kenmerken hebben die vergelijkbaar zijn met draken in de mythologie.
Bijvoorbeeld, veel drakenhagedissen hebben grote schubben, lange staart, en stekelige stekels.
Sommige drakenhagedissen hebben ook het vermogen om van kleur te veranderen of gif te produceren.
In aanvulling, sommige drakenhagedissen hebben franjes of andere kenmerken die ze een meer draconische uitstraling geven.
Bijvoorbeeld, de franjehagedis (Chlamydosaurus kingii) heeft een grote kraag die hij kan uitzetten als hij wordt bedreigd, waardoor het er groter en intimiderend uitziet.
Kunnen drakenhagedissen vliegen??
Een paar soorten drakenhagedissen kunnen ‘vliegen’ of beter, glijden.
Deze hagedissen hebben langwerpige ribben die bedekt zijn met huid, die een vleugelachtige structuur vormt, een patagium genaamd.
Ze kunnen hun patagia gebruiken om door de lucht te zweven, wat hen helpt te ontsnappen aan roofdieren en prooien te vangen.
Zweefhagedissen zijn geen echte vliegers, omdat ze niet met hun vleugels kunnen klappen om lift te genereren.
In plaats van, ze gebruiken hun patagia om luchtstromen op te vangen en van de ene plaats naar de andere te glijden. Zwevende hagedissen kunnen over afstanden tot wel 200 meter lang glijden 60 meter.
Voorbeelden van drakenhagedissen die kunnen glijden zijn de vliegende draak (Een vliegende draak) en de glijdende hagedis (Draco sp.).
Vliegende draken zijn te vinden in Zuidoost-Azië en India, terwijl glijdende hagedissen voorkomen in Zuidoost-Azië en Afrika.
Zijn drakenhagedissen gevaarlijk??
De meeste drakenhagedissen zijn niet gevaarlijk voor de mens.
There are exceptions for some large species, zoals de Komodovaraan, welke are venomous and can potentially harm or even kill people.
dankbaar, Komodo dragons do not typically hunt humans for food.
Welke hagedissen hebben het woord draak in hun naam??
Hier is een lijst met hagedissen die het woord draak in hun gewone naam hebben:
- Komodovaraan (Varanus komodoensis)
- Bebaarde draak (Pogona vitticeps)
- Chinese Waterdraak (Physignathus cocincinus)
- Gibber zonder oren Draak (Tympanocryptis intima)
- Vliegende draak (Draco spp.)
- Berg Gehoornde Draak (Acanthosaura spp.)
- Gemeenschappelijke Drakenhagedis (Ctenophorus spp.)
PetsWithScales.com is een informatieve website over de verzorging van grote hagedissen. We verzamelen en verstrekken informatie uit verschillende bronnen op internet over het houden en verzorgen van reptielen als huisdier. De soorten waar we vooral mee te maken hebben zijn tegus, hagedissen volgen, skinks en gekko's. Ons doel is om informatie van hoge kwaliteit te bieden om eigenaren van gezelschapsdieren te helpen beter te worden, beter geïnformeerde beslissingen over de voeding van hun dier, gezondheid en leven.